Hoi allemaal,
Mijn moeder is heel plotseling overleden, vermoedelijk aan een hartstilstand.
Ik heb haar gevonden, gelijk 112 ingeschakeld en vrijwel meteen begonnen met reanimatie. De eerste week word je natuurlijk geleefd, en was er niet echt mogelijkheid om uitgebreid te rouwen omdat je zoveel moet regelen.
Nu, 2 weken later, komt ineens alles binnen. Ik eet bijna niks, slaap enorm slecht, het lijkt wel alsof ik alles dan in een film opnieuw meemaak, waardoor ik enorm angstig word en in paniek raak. Ik probeer elke dag positief mijn dag te beginnen, te sporten/hardlopen. Ik heb hele lieve vrienden en collega's die me er echt doorheen slepen. Maar soms overvalt alles me enorm. Het voelt alsof ik een compleet ander mens ben, ik voel me niet meer mezelf. Ik voel me soms net een klein kind, dat gewoon getroost wil worden door haar moeder. Ik voel me enorm verloren, alsof er ook een deel van mij die dag is gestorven.
Ik sta op een wachtlijst van een maand voor professionele hulp, of het me gaat helpen weet ik niet. Maar ik voel me zo ontzettend eenzaam. Ik heb verder geen broers of zussen, geen partner, wel een hele lieve vader maar die gaat er ook op zijn eigen manier mee om.
Ik hoop hier een beetje herkenning te vinden..
Liefs!