Ouders verloren
Hooi ik ben nieuw hier. Mijn moeder is op 2 feb 2010 overleden. Ik had haar gevonden. Na een paar maanden kreeg ik al paniekaanvallen en depressie. Na aantal jaren kwam ik weer op de been en kon ik weer steeds een beetje meer genieten van me leven. Afgelopen 3 juli is mijn vader overleden in oostenrijk. Hartstilstand. Nu na 3 maanden ben ik erg moe en weinig zin om dingen te ondernemen. Ik hoop dat ik hier lotgenoten vind om er mee over te praten.
Liefs nienke
- Login of registreer om te kunnen reageren
Er zijn 4 reacties op dit bericht
Hoi Lieve Nienke,
Wat ontzettend heftig zeg,...
Natuurlijk als eerste,.. Gecondoleerd, met het verliezen van jouw beide ouders..
Hoe het Leven gaat, ...Lieve Nienke...We hebben er helaas geen controle over..
Het Leven is grillig,..en soms,..kun je beter niet je best doen, het te willen begrijpen..
Hou, maar vast,..aan alle mooie gedachten, en mooiste herinneringen...
Aan De Liefde, die zij, jou nu, zouden toewensen...
Daar vind je innerlijke Kracht,...
Gedachten maken nu overuren,...het hoort, helaas, bij Rouw...
Het kan heel verdrietig maken, woedend,..en wanhopig...
Maar, Hou Vertrouwen Lieve Nienke....dat er een dag zal komen,..
dat je ook, naast het verlies van jouw Moeder,..het verlies van jouw Vader,..
een plekje kunt geven...Al lijkt dat nu zo onmogelijk...
Hun Liefde voor Elkaar,...is hun Liefde voor Jou...
Ze Wensen Jou,..Licht & Liefde, in het Leven......
Hun Liefde is niet voorbij,...Het zit in Jou..
en, Jij bent hun...
Zelfs, hetzelfde DNA,...zijn jullie samen 1...
Dus Leven Zij ,voort in Jou...en, in deze Wereld...
Waar Jij ook gaat of staat,...Zij zullen altijd, met jou meereizen...
Heel Veel *Sterkte,...Nienke...
Een Warme Knuffel,..van een Lotgenoot.
Fade Out,...
Hi lieve Nienke, ik heb pas ervaren hoe het is om dierbaren te verliezen. En het is een emotionele rollercoaster waar je in zit en eigenlijk uit wil. Maar het dendert maar door. Ik heb hulp van een arts gevraagd en nu praat ik dagelijks met mensen. Ook ben ik aan de medicijnen die mijn hoofd minder chaotisch maken. Natuurlijk wil ik daar snel weer vanaf maar voor nu helpt het mij slapen en voorkomt het doemdenken. Ja ik vind ook aan veel dingen niet zo veel aan. En voel me dagelijks ook erg moe. Afleiding helpt wel moet ik zeggen. En iedereen zegt dat goeie komt wel weer. Laten we onze hoop maar daar op vestigen. Al is dat vreselijk moeilijk. Ik heb dus hulp om mee te praten dus hoop ik dat jij iemand hebt om mee te praten. Dat helpt best wel. Ik wil je iig heel veel sterkte wensen! Laten we beide zeggen: "hier gaan we uit komen"
Hou Nienke Ik kan me goed voorstellen hoe je je voelt
ik ben nu 41 en beide ouders verloren mijn moeder sinds juni
voel me zo eenzaam en machteloos terwijl ik zelf een prachtig gezin heb maar het gemis van mijn ouders houd me toch tegen om echt gelukkig te zijn
- Login of registreer om te kunnen reageren
