Ongeloof

Beste Gon,

Allereerst wat dapper dat u het internet bent opgegaan om ergens uw ei kwijt te kunnen en ook daadwerkelijk uw verhaal deelt. Dat is al een hele stap.

Zelf ben ik nog niet lang geleden mijn stiefvader verloren en begrijp uw verdriet en boosheid. Mocht u in het werkelijke leven niemand hebben om mee te praten of het gevoel niet begrepen te worden is het wellicht een idee om opzoek te gaan naar een lotgenoten praatgroep? Of wellicht bij de huisarts aan te geven dat u moeite heeft met het verlies (en het oppakken van uw leven)? Zij kunnen u dan evt doorverwijzen naar bijv een praktijkondersteuner van de GGZ. Dit heeft mij in eerste instantie goed (op weg) geholpen.

ik wens u veel kracht toe,