Moeilijk
onlangs is de vriendin van mijn broer overleden, op jonge leeftijd en met achterlating van 2 kleine kinderen.
Bij dit grote verdriet, heb ik ook nog te dealen met de zus van mijn man.
Zij heeft al die tijd dat mijn schoonzusje ziek was, nooit eens gevraagd hoe het ging met mijn broer en zijn gezin. Ze heeft nooit eens gevraagd hoe het met mij ging.
Nooit geen enkele belangstelling getoond.
Terwijl ik naar haar toe wel belangstelling toonde voor haar dingen.
Toen mijn schoonzusje is overleden, is de man van haar niet eens geweest om te condoleren, verder ook taal nog teken van hen vernomen.
Ik voelde me zo ontzettend in de steek gelaten, zo ontzettende genegeerd. Helaas kan ik er met mijn eigen man moeilijk over praten, omdat hij het niet ziet zoals ik. Het blijft tenslotte zijn zus.
Heeft iemand tips hoe ik met haar kan omgaan? Mijn verjaardag komt eraan en dan komt zij ook, en ik merk dat ik me daar nu al heel erg druk over maak, omdat ik totaal niet weet hoe ik me op moet stellen.
Het liefste zou ik recht in haar gezicht willen schreeuwen wat een egoistisch mens ze is, die alleen maar in haar zelf is geinteresseerd en alleen maar aan zich zelf denk. Maar ik snap dat dat ook geen oplossing is....
Ik ben benieuwd of iemand tips heeft??
- Login of registreer om te kunnen reageren
Er is 1 reactie op dit bericht
Hallo mupke
Ten eerste heel veel sterkte gewenst voor jou en je familie met jullie verlies. Ik herken wel meteen jouw gevoelens richting de zus van je broer. Het is enorm frustrerend als mensen je niet begrijpen en zelfs totaal geen interesse lijken te tonen.
Ik heb zelf ook zo'n familielid.. bij deze specifieke schoonzus heb ik over de jaren gemerkt dat haar emotionele ontwikkeling zo onontwikkeld is dat ze niet in staat is om zich op sociaal vlak normaal te gedragen. Dingen die voor jou en mij niet meer als normaal zijn kunnen voor zo'n persoon heel ingewikkeld zijn. Ik zeg dit absoluut niét als verdediging. Maar meer als een advies naar jou. Mensen zijn vaak bang om je verdriet te zien. Ikzelf heb veel verloren de afgelopen jaren. Ik zou dolgraag willen dat mensen hierover met mij willen praten maar het onderwerp wordt angstvallig gemeden als ik erbij ben. Ze zijn bang omdat het zo dichtbij komt. De zus van je broer kan gewoon een struisvogel zijn net zoals dat familielid van mij, ze steken hun kop in het zand en negeren alles.
Probeer die gevoelens van je af te zetten. Het kost heel veel negatieve energie en ik beloof je dat zij er geen slaap over verliest. Waarschijnlijk weet ze het niet eens.
Mocht je wél een goede relatie met haar hebben kan het ook helpen om individueel met haar af te spreken en gewoon eerlijk tegen haar te zijn. Even wat koffie gaan drinken ofzo (horeca is weer open). Geef haar een kans om het uit te leggen, als je denkt dat ze dat kan. Ga vooral niet de confrontatie aan op je verjaardag, het is jouw verjaardag dat hoort een fijne dag te zijn.
Wat ik vooral gemerkt heb is dat mensen het niet willen zien of horen. Daarom zijn er dit soort forums.
Heel veel sterkte toegewenst en alvast ondanks alles een fijne verjaardag toegewenst!
Veel liefs,
Bagje
- Login of registreer om te kunnen reageren
