mijn lieve broer
19 december 2014 werd ik om 6 uur gebeld door de dokter van mijn broer. Zij hadden hem dood gevonden op zijn kamer. Mijn wereld stortte in toen ik hoorde dat hij teveel insuline had gespoten. Zijn afscheidsbriefje had hij niet af kunnen schrijven. Mijn broer verbleef op GGnet in Warnsveld. Hij zou naar een appartement op het terrein van GGNet gaan. Echter telkens werd de verhuizing uitgesteld. Terwijl andere mensen om hem heen wel weggingen, bleef hij maar zitten. Hier kon hij niet meer tegen, hij had het gevoel nooit meer te verhuizen. Vaak genoeg zei hij tegen mij dat hij de feestdagen niet zou doorbrengen op GGNet, hij zou weggaan. Hoe kon ik vermoeden dat hij zich zelf zou doden. Elke Kerstmis was jij bij ons, Kerstmis zal nooit meer hetzelfde zijn. Ik mis je lieve broer. Kon ik de tijd maar terugdraaien.
- Login of registreer om te kunnen reageren
Er zijn 2 reacties op dit bericht
Hoi verdrietige zus.
Er zal wel een reden geweest zijn dat hij nog niet naar een apartement kon verhuizen ?
En dat hij teveel insuline heeft gespoten gaf hij al langere tijd aan dat het leven zwaar voor hem was.
In de hoofden van mensen zit zoveel waarvan ze nog weinig weten.
Dus Uw broer koos ervoor om echte rust te zoeken?
Uheeft nu erg veel verdriet en zit in een rouwproces Ga een lotgenoten groep adres bij de huisarts en de gemeente bekend.En een persoonlijk plekje waar Ueen foto met kaarsje neerzet en als U nog wat spulletje van hem hebt leg die er neer Nu gaat Umet Uw verdriet naar jullie plekje steekt het kaarsje aan pakt iets van zijn spullen vast het fijnste is iets zachts en gooi alles eruit woede verdriet eenzaam heid het waarom en alles wat Uwil weten of zich herinnert vloek gil huil alles moet eruit
De eerste paar keer voelt het onwennig maar volgen clienten waar ik dit advies ook aan gaf waren er zo aan gewend dat ze het plekje gebruikten om de dag ook door te nemen.
Uhebt nu samen met Uw broer een persoonlijk plekje waar Ukunt rouwen en alles zeggen niks is raar
Ik wens Uheel veel sterkte met de rouwverwerkind Doe er zo lang over als nodig is Sterkte Dorry
Dank je wel voor uw lieve woorden.
Ik heb een plekje gemaakt met zijn foto en spulletjes. Heel vaak steek ik daar een kaarsje aan. Ook ga ik elke week naar zijn graf. Hij ligt naast mijn moeder begraven en dat vind ik fijn.
Nogmaals bedankt
Marja
- Login of registreer om te kunnen reageren
