Sinds juli 2013 leef ik mijn leventje in mijn eentje na het overlijden van mijn allerliefste. Het lukt me maar niet om mijn leven weer op te pakken. Voel me zo alleen, we hadden geen kinderen, en veel vrienden ben ik kwijtgeraakt tijdens zijn ziekte. De meeste begrijpen ook niet hoe ik me voel. Wil ook geen vijfde wiel aan de wagen zijn, waardoor ik veel alleen thuis zit. Went dit ooit, zal ik ooit weer gelukkig zijn. Ik denk van niet, hij was en is nog steeds de belangrijkste man in mijn leven. Volgende maand zouden we 16 jaar getrouwd zijn. Door hem heb ik het leven leren te waarderen, maar zonder hem is het zo zinloos. Mis hem zo verschrikkelijk, dit lijkt niet minder maar eerder meer te zijn geworden. Hebben jullie dat ook?