Gelukkig is de kerst voorbij

Hallo Tineke., Heel veel kracht en sterkte voor jou! Dit is haast niet te doen voor je, probeer t stapje voor stapje. En probeer kracht te halen uit jullie kinderen. En dat diegene er niet voor je kunnen zijn in deze moeilijke tijd.....laat ze. Maak je er niet boos over, ze kunnen het niet moet je maar denken. Stapje voor stapje ga je in dit nare proces, dan wat beter en dan wat slechter maar wel vooruit dat is zeker....... Sterkte, Loes,

Hallo Tineke. Ik kan me goed voorstellen dat je de kinderen niet begrijpt ik ben zelf nu een jaar alleen maar kan natuurlijk niet van de mensen verwachten dat ze mijn verdriet begrijpen of kunnen dragen dat bestaat niet ieder gaat er op zijn manier mee om elk heeft zijn eigen verdriet misch praten ze er niet over omdat het voor hun te veel verdriet doet om jou nog verdrietiger te zien . ik weet uit eigen ervaring dat de kinderen van mijn overleden man er veel moeite mee hebben om er over te praten ik begin er gewoon over niet steeds maar wel bij elk bezoek word Jans zijn naam genoemd en hebben we het over de moie dingen en ook het verdriet ik merk ook dat mensen er omheen draaien zo van hoe gaat het als ik dan zeg naar omstandigheden goed word er al snel een ander onderwerp aangesneden ik deed eerst aan dat gebeuren mee maar nu zeg ik eerst wat ik voel en dat het moeilijk is en ik veel verdriet heb maar ook snap dat het voor de anderen moeilijk is om er over te praten . dan hebben we het er toch even over en begin ik wel weer met iets anders of een grap ..ieder van ons die een geliefde is verloren gaat door een diep dal en al kunnen mensen er niet altijd voor ons zijn toch kunnen ze wel even luisteren hoe moeilijk het ook voor ze mag zijn . ieder wil namelijk gewoon verder met leven en vergeet dat het voor ons nog niet zo ver is om de stappen te zetten het zijn voor ons 2 stappen vooruit en een terug en dat duurt nog een lenge tijd en daarbij hebben we hulp nodig dus gewoon blijven praten over je verdriet ook al is het maar even voor een paar miuten het geeft even weer wat ruimte om te ademen

Tineke, wat is jou man abrupt uit het leven gerukt. De pijn, die je voelt is zo hevig! Je lichaam doet echt pijn. Het leven is ploteling helemaal anders. De herinneringen van vroeger gaan je achterna. Super moeilijk dus.