Gaat deze pijn nooit meer weg
Weer een nieuwe dag met pijn en intens verdriet opgestaan.besef nooit meer zal ik zijn stem horen, hij is echt weg dat doet zo een pijn. Ik heb het gevoel dat ik niet meer verder kan. Herkennen jullie dit.
Wanhoop nabij
Helena_vK
- Login of registreer om te kunnen reageren
Er zijn 9 reacties op dit bericht
O ja hoor! Vandaag is het exact een maand geleden dat mijn liefste schatje overleden is aan k..... .
Die immense pijn en vreselijke wanhoop!!! Ik herken het volledig. Alsof er geen weg meer uit is, geen licht aan het eind van de tunnel. Alsof je écht gek gaat worden ervan!
Dat is volledig normaal. Het voelt zo niet, maar ik raad je aan eens op YouTube Manu Keirse op ye zoeken en te bekijken. Die man legt perfect uit hoe wij het voelen én benadrukt dat dit normaal is en ooit verminderd..... hoe onmogelijk dat ook lijkt op dit moment voor ons.
Je ben absoluut niet alleen hiermee hoor!
Sterkte
Hans777 schreef op Donderdag 13 februari 2020 10:47 O ja hoor! Vandaag is het exact een maand geleden dat mijn liefste schatje overleden is aan k..... . Die immense pijn en vreselijke wanhoop!!! Ik herken het volledig. Alsof er geen weg meer uit is, geen licht aan het eind van de tunnel. Alsof je écht gek gaat worden ervan! Dat is volledig normaal. Het voelt zo niet, maar ik raad je aan eens op YouTube Manu Keirse op ye zoeken en te bekijken. Die man legt perfect uit hoe wij het voelen én benadrukt dat dit normaal is en ooit verminderd..... hoe onmogelijk dat ook lijkt op dit moment voor ons. Je ben absoluut niet alleen hiermee hoor! Sterkte
Dank je wel Hans,
Ga op YouTube kijken.
Sterkte jij ook
Knuffel
Helena
Helena_vK schreef op Donderdag 13 februari 2020 10:51 Hans777 schreef op Donderdag 13 februari 2020 10:47 O ja hoor! Vandaag is het exact een maand geleden dat mijn liefste schatje overleden is aan k..... . Die immense pijn en vreselijke wanhoop!!! Ik herken het volledig. Alsof er geen weg meer uit is, geen licht aan het eind van de tunnel. Alsof je écht gek gaat worden ervan! Dat is volledig normaal. Het voelt zo niet, maar ik raad je aan eens op YouTube Manu Keirse op ye zoeken en te bekijken. Die man legt perfect uit hoe wij het voelen én benadrukt dat dit normaal is en ooit verminderd..... hoe onmogelijk dat ook lijkt op dit moment voor ons. Je ben absoluut niet alleen hiermee hoor! Sterkte Dank je wel Hans, Ga op YouTube kijken. Sterkte jij ook Knuffel Helena
Dikke knuffel terug.
Zeker doen! Ik heb ook zijn boekje gekocht "vingerafdruk van verdriet". Ook een stevige aanrader! Die herkenning en bevestiging dat deze gevoelens, hoe erg ook, perfect normaal zijn.
We móeten dit voelen, we móeten erdoor! Dat is de enige manier om verder te kunnen met ons leven.
Goede tip: Manu Keirse, inderdaad.
Wat ik zelf ook heel vaak nuttig vind, is de 'bal-in-de-doos-theorie'. Ken je die? Hier staat er wat meer over uitgelegd: https://www.wietroostmij.nl/blog/rouwen-de-bal-de-doos-theorie
En rouwdeskundige Leoniek van der Maarel heeft ook een artikel op ons blog hierover geschreven: https://www.wietroostmij.nl/blog/rouwproces-wat-staat-je-te-wach...
Hopelijk heb je hier ook wat houvast aan.
Veel sterkte,
Mark
Wie Troost Mij
Lieve Helena,
Heel erg herkenbaar, het intense verdriet en besef dat je je dierbare voor altijd moet missen. Voor mij nu bijna 2 maanden geleden. De ene dag is heftiger dan de ander. Veel praten met goede vrienden helpt. Maar zodra ik alleen ben is het heel erg pittig.
Sterkte liefs Colinda
Lieve Colinda
Ik ben nu bijna acht maanden verder en nog steeds kan ik het soms niet geloven dat mijn Wim er niet meer is. Pijn, tranen elke dag. Maar we moeten verder. Praten helpt zeker, schrijven ook.
De tijd zal ons moeten helpen en hopen dat de pijn iets zachter word.
Knuffel,
Helena
Helena_vK schreef op Dinsdag 23 juni 2020 18:24 Lieve Colinda Ik ben nu bijna acht maanden verder en nog steeds kan ik het soms niet geloven dat mijn Wim er niet meer is. Pijn, tranen elke dag. Maar we moeten verder. Praten helpt zeker, schrijven ook. De tijd zal ons moeten helpen en hopen dat de pijn iets zachter word. Knuffel, Helena
Dat hoop ik ook , dat het met de tijd het beter word en dat het langzaam maar zeker een plekje krijgt . Nu nog niet voor te stellen. Ik vind het ook nog steeds onwerkelijk . En misschien wil ik er ook nog niet aan geloven. Het kost energie een beetje de dag door te komen. De ene dag voelt wat beter aan als de ander.
Knuffel Colinda
Bij mij is het nu 5 maanden verder. Ja er zijn 'betere' dagen, maar er zijn ook noh heel wat mindere dagen. Dat is allemaal normaal.
Het vreemde is dat op de slechte dagen, ik me vaak het meest verbonden voel met haar. Alsof de pijn op een vreemde manier 'deugd' doet soms.
Schrijven, praten, een bezoekje aan het kerkhof,... het zijn allemaal zaken die me deugd doen. En eens goed wenen natuurlijk, lucht soms op.
Sterkte allemaal en Groetjes,
Hans
Herkenbaar Hans meer slechte dagen dan betere ,
Ook heel veel sterkte
Colinda
- Login of registreer om te kunnen reageren
