Kinderen en rouw

Beste Ina,

Allereerst gecondoleerd! 

Je vraagt waar je op moet letten bij je kinderen en dat je aan je zoon merkt dat hij ermee zit. Een jaar geleden overleed hun opa. Waarschijnlijk was dit een eerste overlijden wat zo in de intieme sfeer plaatsvond. Jullie als ouders hebben daar last van gehad en wellicht ook een praktische nasleep (oma opvangen, huis leeghalen?). Jullie kinderen hebben gemerkt dat het leven even chaos werd. Nog naast het missen van hun opa! Waarvan ze van te voren niet hadden kunnen bedenken hoe dat zou zijn. Jullie zijn nu bijna een jaar verder en nu weten ze het. Ze weten hoe ze zich erover voelen, ze weten wat er met jullie gebeurde en ze zijn misschien heel dankbaar dat jullie weer een beetje terug in het normale ritme komen en jullie weer blij zijn. Ik vul dat even in gebaseerd op wat ik merk in mijn praktijk met kinderen. Jij hebt er niets over gezegd, maar het klinkt niet alsof jullie dat overlijden zomaar opzij hebben geschoven.

Dus alles keert terug naar normaal en dan..... overlijdt jouw moeder. Bam. Daar gaan we weer. De kinderen zien weer jullie verdriet, weten nu wat het voor hun zelf gaat betekenen dat ze oma moeten missen. En dat maakt ze boos. Een tijd die leuk moet zijn (kerst/oud en nieuw) lijkt op voorhand al verpest te zijn!

Als je me vraagt waar je op moet letten dan zou ik je aan willen raden om met je kinderen te praten over hoe ze het vorige keer hebben ervaren (en benoem vooral dat je je voor kunt stellen dat jullie voor de kinderen ook even niet zo leuk waren) en wat ze nu verwachten van hoe het nu zal gaan. En hoe je ze daarin kunt helpen!

En hoe dan ook, je mag altijd gewoon hun gevoelens erkennen! "Ja ik snap dat je boos bent". Of "je mag het ook even gewoon niet leuk en eerlijk vinden". Wat wij als ouders vaak doen is in de oplossingensfeer denken en vervolgens ook zo praten "Ik snap dat je boos bent maar daar schiet niemand wat mee op, probeer maar gewoon te doen". En ik zeg dan altijd tegen ouders: wat is voor jou prettig aan reactie? Zou jij het fijn  vinden als iemand je vertelt hoe je je (niet) moet voelen? Nee toch? Iedereen wil erkend worden.

Wellicht kun jij dat bij jullie kinderen ook doen. En dan zul je zien dat als je dat doet dat zij vanzelf aanvullen (dit vul ik in) "ja ik ben ook boos en straks zijn jullie ook weer zo chagrijnig, net als toen met opa".

Hoe dan ook, een zware tijd voor jullie zo vlak voor kerst. Sterkte daarmee!

Leoniek