Bijna geen herinneringen.

Beste Lyly,

Welkom op Wie Troost Mij. 

Lastig zeg. Ik kan me voorstellen dat je je er ongelukkig bij voelt dat je weinig herinneringen aan je broer hebt. Komt er eigenlijk wel meer naar boven als je het bijvoorbeeld met je ouders over je broer hebt? Bepaalde dingen die je als gezin hebt meegemaakt? Of wanneer je een fotoalbum doorbladert? Vaak heeft je geheugen even een zetje nodig.

Schaam je vooral niet. Misschien zit het bij jou juist wat dieper om een of andere reden. Misschien wel uit zelfbescherming. Het zou kunnen helpen om met behulp van bijvoorbeeld een psycholoog te kijken of je wat herinneringen die dieper in je geheugen liggen terug te kunnen krijgen?

Het zijn zomaar wat ideeën. Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Veel sterkte,

Mark
Wie Troost Mij

Beste Lyly,

Ik was vijf toen mijn moeder plotseling overleed. Ik merkte ook dat ik vrijwel geen herinneringen meer van haar had terwijl ik mij een aantal dingen kan herinneren van nog eerder.

Voor mij hielp het om met mijn vader foto's te bekijken van vroeger. Bij het zien van die foto's kwamen er een aantal herinneringen naar boven waarvan ik niet wist dat ik ze had.

Het kan moeilijk zijn om dit voor te stellen omdat het voor familieleden ook een zwaar verlies is geweest. Toch raad ik sterk aan om samen herinneringen en ervaringen uit te wisselen. Ik denk dat degene waarmee je dit doet het zelf ook fijn zal vinden.

Veel sterkte,

Wouter