Hallo,Ik wil even van mij afschrijven.
December 2018 is mijn stiefzoon overleden.Hij is 3 weken ziek geweest.Hij had een verstandelijke beperking en voor ons een fijne ,lieve zoon.Alles moesten we regelen,crematie enz.
Opmerkingen van het is beter zo want hij was ook al gehandicapt raakt me diep.
In februari ging mijn zwager dood.Na een ziekbed van een week,Alleenstaand,weer een crematie regelen en huisje opruimen.Het was te vlot na mijn stiefzoon.Even niet gwerkt en toen maar weer ervoor.
Gesproken over de sterfgevallen werd niet meer gedaan.Het leven gaat toch gewoon weer door.nou gewoon niet,het gemis komt om de hoek kijken en dat snappen veel mensen niet.hoezo!!!
10 augustus 2019 kwam er plotseling een eind aan het leven van mijn neef.nog maar 19 jaar.Mijn zusje in een scheiding en dan dit bericht.We zijn nu 10 weken verder maar het was de drup.Veel mensen die het niet begrijpen.ook een goede vriendin die tegen me zegt,Het draait niet alleen om jou,ik heb ook mijn problemen.In mijn ogen steld het niet veel voor want een kind verliezen is het ergste wat je overkomt en is alles wat er na komt niet meer interesant.Ik help mijn zusje zoveel mogelijk maar heb zelf ook verdriet.Ben in de ziekte wet en zo meteen heb ik een gesprek hoe nu verder.,maar de energie is weg.het komt vast wel weer maar nu wil het nog niet.Ik wil niet zielig zijn maar het moet wel een plek krijgen.Ik wilde dit even kwijt.