Mijn zusje is 7 maanden geleden gestorven. Ze heeft haar 38e verjaardag met ons gevierd en daarna was t klaar. Ze vocht al meer dan 25 jaar tegen haar hersentumor. Steeds moest ze weer iets inleveren. Steeds weer kon ze minder. Steeds minder energie. Steeds minder genieten. Steeds meer pijn. Stap voor stap hebben we afscheid genomen van haar en zij van ons. Haar woorden waren... ik probeer me gister te herinneren... ik leef vandaag....en kijk uit naar morgen....
Maar het is nu stil.... heel stil.....