Alleen over.....

Nooit gedacht dat ik me ergens zou moeten aanmelden om te kunnen praten over mijn pijn.... Ons gezin bestaat uit 4.... mn vader,mn moeder, ikzelf en mn jongere broertje.... In 2011 ben ik mn moeder verloren op 48jarige leeftijd, in 2016 vandaag op de kop af, mn vader, hij was 57,en in 2020 afgelopen juli mn 34 jarige broertje..... Ik kan er met niemand echt over praten omdat niemand weet hoe het voelt... ik zit zo met mezelf in de knoop... ik heb ontzettend last van stemmingswisselingen en er hoef maar iets voor te vallen, hoe klein ook, en ik flip. Slaap slecht, werk gaat enigzins ok. Ik loop nu bij een praktijkondersteuner vanuit de huisarts maar heb met haar niet echt een klik. Niet dat het verkeerd is maar heb bij haar echt het gevoel dat ze 'het boekje' volgt en ik heb er gewoon niks mee. Ze geeft me het idee dat ik me niet zo moet aanstellen, ff kort door de bocht gezegd. Ik weet gewoon af en toe niet wat ik met mezelf aan moet.... Merk dat ik soms ook echt behoefte heb aan alleen zijn.... ben getrouwd en heb een hond en kat thuis... maar dan ga ik een nachtje weg alleen zodat ik nergens aan hoef te denken en nergens voor hoef te zorgen en gewoon alleen kan zijn met mn gedachten, kan huilen. En dat word thuis niet begrepen. Krijg dan alleen eigenlijk maar te horen dat ik niet moet vluchten en dat het maar een tijdelijke oplossing is.... Ik zou graag in contact willen komen met mensen die me wel begrijpen.....