Terugkijken: Femke van der Laan houdt een pleidooi voor verdriet
Wie Troost Mij vrijdag 28 juni 2019 09:31 3 reacties

Gisteren hield Femke van der Laan tijdens een televisieaflevering van DWDD Summerschool een pleidooi voor verdriet. Heb je deze aflevering gemist? Kijk het dan hier terug.
Na het overlijden van haar man, burgemeester van Amsterdam Eberhard van der Laan in 2017, leerde Femke een nieuw, diep soort verdriet kennen. Ze schreef vijftig columns over het leven met haar drie kinderen na zijn overlijden in Het Parool en kwam tijdens het schrijven tot de conclusie dat er in onze samenleving niet genoeg ruimte is voor rouw en pijn. Haar boodschap: heb in godsnaam verdriet.
In dit indrukwekkende collega van DWDD Summerschool deelt ze de lessen van haar verdriet. De aflevering kun je hier terugkijken.
Eén les willen wij alvast met je delen: “Na Eberhards dood had ik de neiging om door te gaan zoals ik altijd had gedaan. Als mensen vroegen hoe het ging, zei ik: ‘Ja, goed.’ We hebben het liever niet over verdriet. Het doet pijn en dat is vervelend. Bovendien hoor je verdriet zo snel mogelijk ‘een plaats te geven’. Maar dat ging helemaal niet. Mijn verdriet was zo groot. Ik liep over. Letterlijk. De tranen liepen de hele dag over mijn wangen. Ik kon niets anders dan het met mensen te delen.” Op ons forum zien we ook dat het delen van je ervaringen met rouw kan helpen.
Wat vind jij van Femkes pleidooi voor verdriet? Welke lessen heb jij geleerd na het overlijden van je dierbare? Laat je reactie achter onder dit artikel of praat mee op ons forum.
- Login of registreer om te kunnen reageren
- Praat mee op forum
Door Wie Troost Mij
Achter Wietroostmij.nl staat een team van verschillende betrokken mensen. Met zijn allen denken wij na over interessante blog onderwerpen en reageren wij op jullie berichten. Heb je een vraag of opmerking, stuur deze gerust naar ons via wietroostmij@monuta.nl. We staan klaar!
Gerelateerde blogberichten
Er zijn 3 reacties op dit blog
Goedemorgen, voor het eerst hier.... ik zou willen dat ik het niet hoefde. In januari afscheid moeten nemen van mijn moeder en nu opeens weer, mijn grote broer zo plotseling weg deze week. Ik zit vol ongeloof hadden het verdriet om mam nog niet afgesloten en nu stromen de tranen weer volop over mijn wangen.... ik ben zo verdrietig.... liefs aan iedereen die het nodig is.
Beste verdrietig66,
Welkom op Wie Troost Mij. Gecondoleerd met het verlies van je moeder en broer. Ik hoop dat je door het delen van je verhaal met andere nabestaanden iets van troost of steun kunt putten.
Heel veel sterkte,
Mark
Wie Troost Mij
Ik zou best mijn verdriet willen delen met anderen. Tot nu toe doe ik eigenlijk net als Femke van der Laan. Nu weet ik , dat je je niet moet verzetten tegen verdriet. Wat ik moeilijk vind, is dat de tranen nog steeds komen, nu na iets meer dan drie jaar.
Er zijn theorieën over rouwen. Voor zover ik weet, zijn dat er drie. Één ervan zegt om heen en weer te gaan tussen bezig zijn met allerlei activiteiten en bezig zijn met je verdriet. Er moet natuurlijk wel een balans zijn tussen beiden. En dit is wat ik doe.
Klara
- Login of registreer om te kunnen reageren